بازگشت
معلم :دعاءملت ورحمت خدا بر توباد
اسدالله جعفری اسدالله جعفری

بنام خدا

معلم كلام حق از لبان تو به شكوفه مي نشيند.

سينه ي تو رويشگاه عرفان است.

قلب تو بوسه گاه وجدان است.

در پرتو چشم تو خور شيد راه شرق مي پيمايد.

پيشاني تو رستنگاه حكمت است.

برانگشتان تو خداگل بوسه قسم راحك كرد:

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (١)

تو تاج كرامت را بر فرق انسان مي نهي:

علم در زندگي تاج افتخار است                         امام علي (ع)

علم بر سر تاج است ومال برگردن غل  خواجه عبدالله انصاري پير هرات

علم گنج است و تويي معلم خزانه دار گنج:

علم گنج وكليد آن سؤال است.                  حضرت محمد(ص)

شانه هاي تو منار هدايت است

توباغبان باغ خدايي

تو عطر محبت مي پراكني

تو اگرسرود رهاي نخواني بلبل غزل از ياد مي برد

تواگر ازآسمان نگويي كبوتران پرواز از ياد مي برند.

اگر «باران»را دكلمه نكني آسمان گريه كردن از يادش مي رود .

تو اگر از «گاف ولام» گل نسازي بهارسر از خواب برنمي دارد.

تواگر از باغ وبهار نگويي هزاردستان ترانه را فراموش مي كند.

تواگر زلف ياسمن را شانه قلم نزني گندمزاران خينياگري از كه آموزند؟

تواگر لاله را نقطه چين نيامو زي ديگر عارفان حقيقت احديت نگار را در كدامين خال لب حوران سيه چشم شهود كنند؟

تواگر به نسترن مشق شبانه ندهي حديث عاشقي از كتاب زندگي پاك مي شود.

تواگر سوسن را« بابا آب داد» نياموزي ديگر بنفشه ونيلوفر دل بدريا نمي زنند

تواگر به شقايق رسم ورنگ نياموزي ،لادن وريحانه گيسو ورخسار در كدامين چشمه بشويد؟

آري تومعلم هستي معلم معلم معلم معلم!

از «ميم» نام  تو جهان مهر آراست

از «عين» نام تو عشق گوشواره عرش خداست

از «لام »نام تو لاله زاران دل از گل رخان مي ربايند وپيران را عاشق مي سازند

و«ميم »نام توست كه محمد (ع)گفت:

انما بعثت معلما:من معلم بر انگيخته شده ام

تو معلم هستي و به تنهاي از هزار هزار عابد وزاهد برتري:

عالم افضل است ازهزار ان عابد زاهد .               امام صادق(ع)

تو خالق ارزش ها ووالايي هاي:

همه يانديشه وگفتار وكردار نيك نتيجه علم ومعرفت است وهمه يانديشه وگفتار ژشت ثمره ناداني .             حضرت محمد(ص)

علم جهادرا تو بر مي افرازي:معلم مجاهد راه خداست                        امام علي(ع)

راستي پارلمان نشينان براي سگ وگر به ي شان حق سفره قائل شدند وبوديجه قاپيدند ،براي سارا كوچولوي تو هم فكري كردند؟

 

 

تو معلم هستي معلم

تو آنگاه كه نشتر بر قلب ناداني زدي، سعادت به گل نشست

تو آنگاه كه از« الفبا» كلمه ساختي، تمدن چهره آراست

پس تو گل سر سبد باغ خدايي وباغبان باغ خدايي

اين تو هستي كه وجدان انسان را باران مي بخشي تا شكفتن از ياد نبرد.

اين تو هستي كه عقل را در پر تو علم از «ناسوت »،«تالاهوت» عروج مي دهي ومحرم «هاهوت» مي سازي.وعقل بندگي تو مي كند:

عقل مركب علم است                      امام علي(ع)

اما واما تو چقدر غريبي ؟

آيا غريب تراز اين مي شود كه تو خانه «بخش» مي كني اما خود بي خانه هستي؟

ظلمي عريان تر از اين است كه تو «بابا نان داد» مي آموزي، اما نان رادر خواب مي جويي؟

تو، تاج كرامت به انسان بخشيدي اما چرا خود تن پوشت پرپينه است ؟

تو شاهان را راه ورسم شاهي آموختي، چرا خود مغضوب شاهاني؟

سياست از انگشتان توآب نوشيد،چرا مردان سياست تو را فراموش كردند؟

تو قانون درس دادي، چرا زندگي تو را قانون در آغوش نمي گيرد واز نعمت قانون ،بهره ات، فقط وفقط نقمت هست؟

مگر خدا نفرموده است كه : لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (٢٥)

مارسولان خود را بابرهان فرستاديم وبا آنان كتاب وترازو فرستاديم تا مردم به عدل وداد قيام كنند...

پس چه شد تويي معلم كه نسل انسان را كتاب آموختي اما از عدالت وقسط قساوت نصيبت شد؟

مگر نه اين است كه :

شاگرد" بايد استاد خود را بزرگ بدارد; مجلس او را محترم شمارد; به گفتارش با دقت گوش دهد; صدايش را در محضر او بلند نكند; اگر سؤالي از استاد شود شاگرد پاسخ ندهد; در محضر او با ديگري سخن نگويد و غيبت كسي را نكند; هرگاه از استاد در محفلي به بدي نام برده شد از او دفاع نمايد; عيوب او را فاش نكند بلكه خوبيهاي او را بازگو نمايد; با دشمنان او هم مجلس و هماهنگ نشود، و با دوستان او دشمني نكند; در مشكلات او را ياري نمايد; با چشم پوشي از لذتها و كاستن از شهوتها دل خود را براي دريافت علم پاك و مهيا سازد; و بداند كه شاگرد در حقيقت پيك و فرستاده استاد به سوي ديگران است، پس مبادا در رساندن پيام استاد به ديگران خيانت ورزد                                 امام سجاد(ع):[1].

ارزش معلم براي اين است كه او تربيت كننده روح افراد است، غذاي روحي به افراد مي‎دهد، و ارزش انسان هم به همان روح و علوم و معارفي است كه پيدا مي‎كند. بنابراين هر معلمي بر جامعه و شاگردهايش حقوق زيادي دارد. "من علمني حرفا فقد صيرني عبدا". در دين مقدس اسلام نسبت به علم و تعليم بسيار تأكيد شده، "عالم ينتفع بعلمه أفضل من سبعين ألف عابد" عالمي كه از علمش بهره مند شوند از هفتاد هزار عابد افضل است . اين ارزش عالم را مي‎رساند، عالمي كه مردم از علمش نفع ببرند. [2]

آري تو معلم هستي وخداي خداوندگاران سياست وشوكت ودانش وارزش،

پس چرا مظلوم هستي وغريب ؟ .

راستي پارلمان نشينان براي تسكين شكم وارضاءزير شكم خودشان ارقام نجومي تصويب كردند ،براي تويي معلم كدامين عدد ي مرده  اي را مهر پرونده ات كردند؟

راستي پارلمان نشينان براي سگ وگر به ي شان حق سفره قائل شدند وبوديجه قاپيدند ،براي سارا كوچولوي تو هم فكري كردند؟

مجلس نشينان براي موتر هاي شان هزينه  نفت وبنزين رديف كردند ،براي قلمِ تمندن آفريني تو هزينگي  درنظر گرفتند؟

پس اكنون كه پارلمان نشينان وكاخ پرستان چون سگان وگرگان بر جان بيت المال، اين خون بهاي شهيدان راه آزادي وعزت افتادند وتو را از ياد برده اند ونوكر ي كفار مي كنند وخاك وطن مي فروشند:

اي معلم عزيز اكنون كه تو بر پا خاسته اي وقامت حقانيت آراسته اي وفر ياد حق خواهي در گلو مي تاباني و در پي تحقق عدالت برخواسته اي  ونداي حقانيت ات را خورشيد هر شبانگاه بر گوش قمر مي خوانند وسحر گاهان بياد تو سر از خواب بر مي دارند،فرزندان اين آب وآبادي هم فرياد مي زنند:

خشم ونفرين خدا وخوبان وپاكان خدا بر گلخانه وپارلمان نشينان باد كه براي آماسيدن شكم وتلذذ زير شكم خود شان ارقام نجومي حقوق تصويب مي كنند وبراي تو يي معلم،  نه.

آتش خشم وقهر خدا پياپي بر آنان ببارد وفروريزد كه تو يي معلم را فراموش كردند.

دعاء ملت ورحمت خدا برتو باد تو اي معلم معلم معلم

معلم الخير تستغفر له دواب الارض وحيتان البحر وكل صغيرةوكبيرة في ارض الله وسماء:

براي پاس داشت معلم خيّر وخوب، جنبندگان زمين وماهيان دريا وموجودات ومخلوقات زمين وآسمان از كوچك وبزرك ،دعايش مي كنند

[3] اما م صادق

 

 


[1] بحارج2 ص17حديث41

 

[3] نرم افزار مجموعه آثار آيت الله العظمي منتظري-كتاب حقوق ص97

[3]    همان :كتاب ديدگاه ج2ص112


May 19th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي